หลังจากสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (สพฐ.) ได้คัดเลือกและส่งผู้แทนนักเรียนไทยเข้าร่วมการแข่งขันคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์โอลิมปิกระหว่างประเทศ ระดับประถมศึกษา International Mathematics and Science Olympiad for Primary School 2001 (IMSO) ระหว่างวันที่ 31 สิงหาคม - 6 กันยายน 2554 ที่ผ่านมา ณ สาธารณรัฐฟิลิปปินส์ จำนวน 24 คน ผลปรากฏว่านักเรียนทั้งหมดสามารถกวาด 24 เหรียญรางวัล โดยในการแข่งขันคณิตศาสตร์ระหว่างประเทศ ระดับประถมศึกษา ได้รับรางวัลชนะเลิศเหรียญทอง 3 รางวัล หนึ่งในผู้ที่คว้าเหรียญทองมานั้น ได้แก่ ด.ช.จิรพัส ฉันชัยพัฒนา หรือน้องหยี่ จากโรงเรียนอัสสัมชัญแผนกประถมฯ M&B จึงไม่รอช้า รีบคว้าตัวน้องหยี่และคุณแม่ คุณเบญจมาศ ฉันชัยพัฒนา มานั่งพูดคุยถึงความเก่งของน้องทันที
ฉายแววด้านตัวเลขมาตั้งแต่เด็ก
“น้องหยี่เป็นเด็กช่างสังเกต แล้วก็ช่างซักถาม ค่อนข้างอารมณ์ดีค่ะ ตอนที่คุณแม่รู้ว่าท้องก็ดีใจมาก แล้วก็เริ่มดูแลตัวเอง ทานอาหารที่มีประโยชน์ ไม่ทานอาหารที่ใส่ผงชูรส แล้วก็เน้นทำอาหารทานเองที่บ้าน เนื่องจากคุณแม่เป็นพยาบาล พอคลอดออกมาแล้วก็ดูแลเขาตามที่เราเรียนรู้มา แต่พอสังเกตว่าลูกชอบหนังสือ ชอบตัวเลข ก็พยายามหาของเล่นที่เป็นตัวเลขมาให้ ตอนนั้นเขาอายุประมาณ 2 ขวบกว่า เริ่มไปเรียนเนอร์สเซอรี่ เขาเริ่มดูนาฬิกาเป็น เพราะคุณครูมาบอกว่าน้องดูนาฬิกาเป็นนะ เราก็เลยลองมาให้เขาดูว่ากี่โมง เขาก็บอกถูก เราก็เคยสอนให้เขาดูนาฬิกาเหมือนกัน แต่ไม่คิดว่าเขาจะจำได้ ตอนนั้นเริ่มรู้แล้วว่าเขาชอบเกี่ยวกับตัวเลข คุณครูบอกว่าถามอะไรเกี่ยวกับตัวเลขเขาจะรู้หมด สูตรคูณยังไม่ป.2 ก็ท่องได้แล้ว ใครเกิดวันไหนเขาจะจำได้หมดเลย”
แนวทางการเลี้ยงและส่งเสริมในสิ่งที่ลูกชอบ
“พอเขาเรียนจบอนุบาล 3 ก็มาเข้าเรียนป.1 ที่โรงเรียนอัสสัมชัญแผนกประถม เขาก็สนใจหนังสือคณิตศาสตร์มาตลอด แล้วก็จะซื้อแบบฝึกหัดมาทำ โดยซื้อสูงกว่าชั้นที่เขาเรียน สมมติอยู่อนุบาล 3 ก็จะซื้อของป.1 หรือ ป.2 ตอนนี้เขาก็จะซื้อของมัธยมแล้ว เขาก็จะหัดทำแบบฝึกหัด ฝึกฝนเรียนรู้ด้วยตัวเอง ลองผิดลองถูก ไม่ได้เรียนพิเศษหรือว่ามีอาจารย์มาติวให้ส่วนตัว เวลาลูกไม่เข้าใจพ่อเขาก็จะพออธิบายได้ เพราะว่าพ่อเขาจบวิศวะค่ะ และที่โรงเรียนก็จะมีโครงการเด็กอัจฉริยภาพทางคณิตศาสตร์ เราก็เข้าร่วม แล้วก็จะมีไปสอบแข่งขันเรื่อยๆ ตั้งแต่ป.3 จนมาถึงตอนนี้ป.6 แล้ว เวลาไปแข่งเราก็สนับสนุน แล้วก็คอยให้กำลังใจค่ะ วิชาอื่นเขาก็สนใจนะคะ คือเขาเป็นเด็กรักเรียน ตั้งใจเรียน พอเรียนเสร็จแล้วเขาก็สามารถที่จะมาพูดถ่ายทอดอธิบายให้ฟังได้”
ปัจจุบันในแวดวงการศึกษามีการแข่งขันสูง คุณแม่มีความเห็นอย่างไรบ้าง
“คุณแม่กับคุณพ่อสบายๆ แต่ลูกเป็นคนต้องการไปแข่ง เพราะเขาชอบ เราก็บอกเขาว่า ‘การแข่งขันนะลูก มันก็ต้องมีแพ้ มีชนะ ก็เหมือนกับกีฬา ไม่อย่างนั้นชนะหมดทุกคนก็เป็นไปไม่ได้ ต้องเผื่อใจบ้าง แต่เราก็พยายามถึงที่สุดแล้ว ได้แค่ไหนก็แค่นั้น’ เราไม่กดดันลูก ไม่ได้เรียนพิเศษที่ไหนเลย นอกจากเรียนในชั่วโมงเรียน เย็นก็กลับบ้าน แต่ลูกเขาพยายามขวนขวายเอง ดูหนังสือเอง ขยันทำแบบฝึกหัด หาแบบฝึกหัดเป็นภาษาอังกฤษในอินเตอร์เน็ตมาลองทำดู มีหนังสือขายที่ไหนก็ไปซื้อ เขามีความสุขเวลาได้ทำเลขทำโจทย์คณิตศาสตร์ เวลาว่างเขาก็เล่นเกมเล่นคอมพิวเตอร์เหมือนเด็กทั่วไป เราก็ไม่ได้ห้าม ปิดเทอมก็มีกิจกรรมอย่างอื่นทำบ้าง อย่างเล่นเปียโน ว่ายน้ำ ไปบ้านคุณยาย หรือไปต่างจังหวัด แต่ถ้าเปิดเทอมเวลาก็จะไม่ค่อยมีเท่าไหร่ค่ะ เพราะการบ้านเขาเยอะ ในอนาคตคุณแม่ก็ไม่ได้บังคับน้องนะคะ ว่าโตขึ้นจะต้องประกอบอาชีพอะไร เพราะตอนนี้เขาก็ยังไม่ทราบจุดหมายที่แท้จริงว่าเขาอยากจะเป็นอะไร ก็คงต้องเป็นสิ่งที่เขาชอบ เขาทำแล้วมีความสุข เราก็มีหน้าที่ส่งเสริมเขาค่ะ”
มาคุยกับน้องหยี่กันบ้าง อยากให้น้องเล่าถึงประสบการณ์ในการไปแข่งขันคณิตศาสตร์โอลิมปิกระหว่างประเทศ ระดับประถมศึกษา ที่ฟิลิปปินส์ให้ฟังหน่อยค่ะ
“ตอนที่ผมไปแข่งขันคณิตศาสตร์โอลิมปิก การสอบมีทั้งหมด 3 ฉบับครับ โดยที่ฉบับแรกเป็นคำถามแบบตอบสั้น หรือ Short Answer ครับ มีทั้งหมด 25 ข้อให้ทำหนึ่งชั่วโมง เป็นข้อสอบภาษาอังกฤษ ฉบับนี้ไม่ให้เปิดดิกชันนารี ข้อสอบไม่ยากแต่เวลาน้อย แล้วก็ฉบับที่สองเป็นฉบับที่ต้องแสดงวิธีทำ หรือ Essay มีทั้งหมด 13 ข้อ ให้ทำชั่วโมงครึ่ง อันนี้เปิดดิกฯ ได้ แต่ว่าต้องอธิบายเป็นภาษาอังกฤษให้ทำชั่วโมงครึ่ง แล้วก็ฉบับสุดท้ายเป็นฉบับกึ่งการทดลอง หรือ Exploration มี 6 ข้อใหญ่ๆ ให้ทำสองชั่วโมง ฉบับนี้จะยาก เพราะว่ามีคำศัพท์ที่ไม่ค่อยเข้าใจเยอะ ส่วนใหญ่เป็นกิจกรรม เขาจะมีอุปกรณ์เป็นบล็อกเป็นอะไรมาให้ สอบทั้งหมดใช้เวลา 2 วัน 3 ฉบับครับ
นอกจากนี้ที่ผมไปก็จะมีกิจกรรมแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมด้วย โดยนำของที่ระลึกอย่าง พวงกุญแจที่เป็นแบบไทยๆ เช่น เรือสุพรรณหงส์ ช้าง ผีตาโขน เอาไปแลกเปลี่ยนกัน แล้วก็มีการแสดงรำลอยกระทงบนเวทีด้วยครับ จากการที่ไปสอบผมก็ได้ประสบการณ์หลายอย่างครับ ถ้าข้อไหนที่ยากๆ ก็ผ่านไปก่อน ทำข้อที่ง่ายๆ ก่อน เพราะเวลาน้อย ถ้าไม่ผ่านไปก่อนก็จะทำไม่ทัน แต่ที่ผมคิดว่าทำข้อสอบได้น่าจะเป็นเรื่องภาษา ตั้งแต่ผมเตรียมตัวที่บ้านก็เป็นโจทย์ภาษาอังกฤษแล้ว แล้วข้อสอบก็เป็นภาษาอังกฤษหมดเลย เวลาสอบค่อนข้างน้อย ข้อสอบค่อนข้างยาก คิดว่าการไปครั้งนี้ทำให้ผมได้ฝึกภาษาอังกฤษมากขึ้น สำหรับผมก็คิดว่าสนุกดีครับ”
ชนะเลิศเหรียญทองแบบนี้ อยากรู้ว่าน้องหยี่มีเคล็ดลับเรียนเก่งอย่างไรบ้าง
“สำคัญคือเวลาเรียนในห้องเรียนต้องตั้งใจเรียน ถ้าไม่เข้าใจก็ถามคุณครูครับ ผมไม่ค่อยชอบหยิบของคนอื่นมาลอก มันไม่มีประโยชน์ ถ้าสมมติทำผิดแล้วเข้าใจเองผมว่ายังดีกว่าครับ ถ้าสมมติลอกเสร็จแล้วไปออกตอนสอบ ถ้าตัวเลือกสลับกันก็ลอกไม่ได้แล้ว แต่ถ้าเราเข้าใจและรู้คำตอบที่แท้จริงก็จะทำได้ไปตลอดครับ ส่วนเวลาว่างผมก็ดูทีวีบ้าง ไปเที่ยวกับคุณพ่อคุณแม่บ้าง ทำกิจกรรมแต่ละอย่างให้เหมาะสมที่สุด ไม่หนักไปในด้านใดด้านหนึ่ง แต่ถ้าเปิดเทอมก็ไม่ค่อยจะว่างเท่าไหร่ครับ งานและการบ้านค่อนข้างเยอะ แล้วก็ปีหน้าผมก็อยากไปแข่งต่างประเทศอีกครับ ติดใจ ยังไงก็อยากหาโอกาสไปอีกครับ”
    น้องๆ อย่าลืมนะคะ อยากเรียนเก่งเหมือนพี่หยี่ต้องตั้งใจเรียน และถ้าไม่เข้าใจตรงไหนก็ให้ถามคุณครู สำหรับคุณพ่อคุณแม่... การคอยสังเกตและส่งเสริมในสิ่งที่ลูกชอบ เป็นการดึงเอาความสามารถที่แท้จริงของเขาออกมาให้ได้มากที่สุดค่ะ
สามารถเข้าไปดูประวัติน้องหยี่เพิ่มเติมได้ที่ www.swis.assumption.ac.th